sobota, 28 czerwca 2014

09. Kolejny problem do rozwiązania.

- Mercedes, mam gościa. Później porozmawiamy. - skinęłam głową, po czym wyszłam z gabinetu. Cholera, pewnie już znalazł sobie nową asystentkę na moje miejsce. Nerwowo splotłam dłonie na piersi i zaczęłam chodzić w kółko
- Stało się coś? - spytała zdziwiona Tori. Akurat przyszła na swoje miejsce, ma zmartwiony wyraz twarzy
- Styles chyba znalazł sobie nową asystentkę. - nagle drzwi otworzyły się, a w nich ustał Harry
- Megan, miło było cię poznać. - wyciągnął w jej kierunku rękę, którą szybko uścisnęła. Przez otwarte drzwi widzę cały pokój. Wzięła swoją torebkę z krzesła obok, po czym wyszła. Zaprosił mnie do środka przez wskazanie ręką. Gdy weszłam, od razu zostałam 'zaatakowana' przez wściekły ton Styles'a - Nie pomyślałaś, że może ktoś właśnie u mnie jest? Wchodzisz tutaj, jak burza i przerywasz w spotkaniu, na którym jej zależało. Pomyślałaś o tym chociaż?
- Chciałam z tobą porozmawiać. - zaczęłam szybko mówić - Zależy mi na tej pracy. Mój ojciec powiedział, że na pewno nie dam sobie rady, żeby tutaj pracować. Chcę mu pokazać, że z pewnością dam sobie radę. Pomyślałam, że może będziesz chciał poszukać innej asystentki na moje miejsce. Chciałam to wszystko wyjaśnić, więc jak najszybciej tutaj przyszłam. Zobaczyłam Megan, więc przestraszyłam się, że już znalazłeś sobie kogoś na moje miejsce. Nie chcę stracić tej pracy, za dużo mnie to kosztuje. Chcę pokazać mojemu ojcu, że z pewnością sobie poradę. Nie wierzył we mnie, a ja chcę mu pokazać, że ..
- Mercedes. - przerwał mi chichocząc, powodując, że zamilkłam - Nie zwolnię cię i nie poszukam kogoś na twoje miejsce. Doskonale sobie radzisz, więc oczywiste jest to, że nie zwolnię cię. Byłbym głupi zwalniając taką osobę, jak ty. Nie uważasz?
- Praca między nami nie jest zbytnio 'bezpieczna'. Nie dogadujemy się, więc myślałam, że mnie zwolnisz.
- Wiem, że zależy ci na tej pracy. Przestań się o to w kółko martwić. Następnym razem, zanim wlecisz tutaj, jak burza, zastanów się, czy nie mam czasami jakiegoś gościa, dobrze? - skinęłam głową
- Kim była Megan? - spytałam ciekawsko powodując u niego chichot - Nie chciała zająć mojego miejsca?
- Nie, doskonale wiesz czym zajmuje się firma. Przyszła tutaj z prośbą o pomoc dla swojej nowo otwartej firmy. Tak na marginesie. Gdzie byłaś tak długo?
- Byłam z Will'em, na lunch'u. Akurat przechodził i zaproponował mi to. - całe jego ciało się spięło, skrzyżował ręce na piersi
- To z nim wczoraj byłaś w kawiarni? - potwierdziłam lekkim i niepewnym skinieniem głowy - Łączy was coś? - zmarszczyłam brwi nie wiedząc, o co mu konkretnie chodzi
- Nie, nic nas nie łączy, to tylko znajomy. A poza tym mówiłam, że nie powinno cię interesować to, z kim się umawiam. - cholera, mieliśmy się ze sobą dogadywać - Przepraszam, nie powinnam się tak odzywać. - uśmiechnął się dumnie z siebie
- Widzisz, mówiłem, że będziesz mi jeszcze posłuszna. - aż się we mnie gotuje, żeby mu nie odpyskować. Pamiętaj, nie chcesz stracić pracy, Mercedes. Po prostu czasem będę trzymała język za zębami, a będzie wszytko w porządku. Nie chcę mu znowu podskoczyć, żeby znowu wkurzył się i 'zaatakował' mnie. Jego ruchy są strasznie nieprzewidywalne. Nigdy nie wiem, co ma zamiar zrobić. Czasami czuję się wobec niego bezsilna. Bezsilna wobec niego. Nigdy nie chciałam tak się czuć. Zawsze chciałam być silna, niezależna. Chciałam, żeby moja pewność siebie z dnia na dzień wzrastała, żebym nie bała się w porę odezwać. Cała moja pewność siebie znika, gdy widzę jego oczy. Potrafią zmanipulować, albo przerazić lub jeszcze zahipnotyzować. Musiałam trafić na takiego szefa? Może trzeba było posłuchać taty? Gdybym pracowała w jakimś przydrożnym barze, miałabym jeszcze gorzej. Pełno pijanych, obleśnych typów, którzy tylko czekają na to, aż skończysz pracę, by cię zaczepić i nie wiadomo, co zrobić
- Trzymaj język za zębami, a wszystko będzie dobrze. Zachodzisz mi za skórę swoim niewyparzonym językiem. Chyba nie chcesz mnie zdenerwować? Lepiej bądź mi posłuszna. - gdzie twoja pewność siebie, Mercedes? Zniknęła za chęcią pracy i dobrego życia
- Co mam teraz robić? - gdzie moja niezależność? Nie wytrzymam tak zbyt długo. Muszę przynajmniej raz mu odpyskować. Nie mogę dopuścić do tego, żeby manipulował mną. Nie na to się pisałam. Cholera, stoi pewny siebie i dumny ze swoich czynów
- Czekałem na tę chwilę, aż w końcu się doczekałem. - westchnął zadowolony. Za chwilę może się znowu zacząć piekło
- Co mam teraz robić? - powtórzyłam pytanie zadane chwilę temu, na które nie odpowiedział
- Mam przerwę, ale ty możesz popracować. - uśmiechnął się zwycięsko, po czym usiadł za swoim biurkiem - Mogłabyś podrzeć i powyrzucać dokumenty, które straciły już swoją ważność. - wyjął z półki w biurku niewielką stertę kartek
- To wszystko? - skinął głową. Usiadłam na krześle. Zaczęłam oglądać te dokumenty, które mi podał. Te, które straciły swoją ważność drę i wyrzucam do kosza. Styles w skupieniu przygląda się mi. Czuję się nieswojo, gdy obserwuje każdy mój ruch. Niepewność, którą teraz czuję mnie przytłacza. Zawsze radziłam sobie ze wszystkim, co stawało na mojej drodze. Teraz tego nie potrafię, nie mam pojęcia, dlaczego? Ze wszystkim, jak do tej pory, sobie radziłam. Nic nie mogło mnie zatrzymać. Problemy szybko znikały. Nie wiem dokładnie, co się ze mną dzieje? Może to wina ciągłej pracy, o którą tak bardzo walczę? Może to wina szefa, który i mi zachodzi za skórę? Może to wina samotności, która powoli wywierca we mnie dziurę? Zawsze radziłam sobie z tym, że jestem sama. Może tylko się z tym okłamywałam? Może Will miał rację? Miłość zawsze przychodzi, czy tego chcesz czy nie. W końcu chcę uporządkować swoje życie, prawda? Może czas się zacząć myśleć poważnie. Przeważnie zawsze patrzę na świat przez różowe okulary. Nie widzę sensu w tym, aby wszystko brać na poważnie. Nigdy tak nie robiłam,pewnie nawet nie będę
- Dobrze ci idzie. - spojrzałam na niego. Uśmiecha się bezczelnie w moją stronę. Zebrałam wszystkie niepotrzebne śmieci i wrzuciłam je do kosza na śmieci. Te, które są jeszcze potrzebne wzięłam do rąk. Chciałam podać je mu, jednak przez moją nieuwagę strąciłam kubek z kawą, która rozlała się na biurko i na moją sukienkę, dokładnie na moje uda. Szybko wstałam, jak oparzona wrzątkiem, dosłownie. Styles wstał równie szybko, co ja
- Cholera. - syknęłam z bólu. Gorąca woda na pewno podrażniła moją skórę, w dodatku ubrudziłam nową sukienkę tą kawą
- Boli? - spytał. Popatrzyłam na niego, jak na idiotę
- Nie, łaskocze. - zadrwiłam - Jasne, że boli. - niemal zawyłam z bólu, jaki teraz czuję
- Mam tutaj gdzieś maść na oparzenia. - popatrzyłam na niego ze zdziwieniem - Po tym, jak sama wylałaś na mnie kawę, zabezpieczyłem się na wszelki wypadek. - podszedł do szafki, z której wyjął białą tubkę z maścią oraz biały bandaż, po czym z powrotem podszedł do mnie - Najlepiej będzie, jeśli zdejmiesz ją, albo chociaż podwiniesz. 
- Na pewno nie. - zaprzeczyłam szybko
- Inaczej się do niej nie dostanę. Do rany oczywiście. - przełknęłam głośno ślinę. Niechętnie podwinęłam ją. Na moim udzie utworzyła się czerwona plama od poparzenia - Usiądź. - polecił. Zrobiłam tak, jak powiedział. Usiadłam na biurku. Nałożył niewielką ilość maści na końcówki palców i zaczął delikatnie rozsmarowywać ją na moim udzie. Kiedy jego ręka dotknęła mojego uda, poczułam ciarki. Na skórze utworzyła się gęsia skórka. Ze zdenerwowania przygryzłam dolną wagę. Zimna maść chłodzi poparzoną skórę dając uczucie ulgi. Wypuściłam całe powietrze z płuc
- Mogłam sama to zrobić. - wziął do rąk bandaż, który rozwinął, aby zawinąć nim moje udo, żebym nie ubrudziła się maścią
- Ja zrobię to lepiej. - uśmiechnął się zadziornie - Unieść ją trochę. - uniosłam nogę do góry, aby mógł owinąć ją bandażem
- Drugi raz wylewam kawę. - zachichotałam cicho - Przepraszam.
- Nie masz za co przepraszać. - zakręcił tubkę z maścią, a resztki bandażu wyrzucił do kosza - Potrzebujemy jakiejś ścierki. - delikatnie zsuwam się z biurka, aby zejść - Pomogę ci. - złapał za moje biodra, uniósł i postawił na podłodze
- Mogłam sama sobie poradzić. - uniósł kącik ust do góry - To tylko lekkie poparzenie. - zwilżył językiem wargi. Powoli przybliża się do mnie. Obydwoje patrzymy na swoje usta. Nasze twarze dzielą zaledwie milimetry, które z każdą chwilą są zmniejszane, jednak szybko to przerywam - Proszę przestać. To nie może tak wyglądać. - zareagowałam. Wyswobodziłam się z jego uścisku i odsunęłam się od niego - Pójdę po te ścierki. - ruszyłam w kierunku drzwi, by wyjść. Nacisnęłam na klamkę, a drzwi ustąpiły. Kieruję się do pomieszczenia, w którym zawsze robię kawę. Pewnie tam znajdę coś, czym będę mogła wytrzeć rozlaną kawę na jego biurku. Otworzyłam pierwszą lepszą szafkę, jednak tutaj są tylko jakieś talerzyki i sztućce. Otworzyłam kolejną, jednak tutaj są tylko różnego rodzaju kawy
- Czego szukasz? Może ci pomogę? - przestraszona szybko wyprostowałam się. W drzwiach stoi Will z uśmiechem na twarzy
- Jakiejś ścierki. Rozlałam kawę i muszę ją jakoś sprzątnąć. - podszedł do ostatniej szafki i wyjął z niej poszukiwaną przeze mnie rzecz - Dziękuję. - skinął głową z większym uśmiechem na ustach
- Panno Williams, miała pani chyba coś zrobić, mam rację? - odwróciliśmy się w stronę drzwi. Stoi w nich Styles ze splecionymi rękoma na piersi, usta zacisnął w cienką kreseczkę, groźne spojrzenie kieruje w naszą stronę
- Mercedes nie musi być na każde twoje zawołanie. Mogłaby chociaż odrobinę odpocząć, a nie latać za panem. - obronił mnie Will
- Panno Williams, do mojego gabinetu. - nie chcą się z nim kłócić szybkim krokiem wyszłam z pokoju. Zanim jednak weszłam do jego gabinetu usłyszałam jeszcze jego wściekły głos - Lepiej nie podskakuj, bo mogę cię jeszcze z pracy wywalić, więc lepiej uważaj. I zwracaj się do mnie z szacunkiem.








______________________________________

1. Jest mi trochę przykro z powodu komentarzy. Wiem, czepiam się xD Informuję 20 osób, a obserwujących bloga jest 13. Mam 33 czytelników, z czego tylko około 15-18 komentuje. Jest mi przykro, bo żeby napisać rozdział potrzeba kilku godzin, a wam skomentowanie zajmuje kilka sekund. Nie chodzi o to, że chce mieć dużo komentarzy, to mnie mało to obchodzi. Chciałabym widzieć, że to, co pisze jest doceniane i nie piszę tego na marne, albo tylko dla siebie.
2. Zastanawiam się nad dalszym losem bloga. Nie wiem, czy kontynuować, bo niektóre rozdziały, albo dalsza fabuła może wam się nie spodobać. Spójrzmy prawdzie w oczy, nie wszystkim wszystko się podoba. Nie chcę, by myślano, że to kolejne FF podobne do serii Cold. Absolutnie. Mam takie wrażenie, że niektórzy pewnie tak myślą. 
3. Zastanawiam się nad zawieszeniem bloga. Dopiero 9 rozdział, a ja już się poddaję. Nie planowałam tego. Piszę prawie bez żadnej przerwy już od półtora roku, nie wiem, czy nie więcej. Myślę, że po prostu czas pomyśleć o sobie. Piszę bez przerwy, żeby nie zawieść czytelników.  Nigdy tego nie chciałam, bo wy jesteście dla mnie najważniejsi.
4. Pewnie zauważyliście, że nieco zmieniłam styl pisania. Wszystko, co tutaj jest piszę sama. Nienawidzę kopiowania i sama też nie chcę tego robić. Poświęcam dużo czasu na pisanie, więc często zanim je opublikuję sprawdzam i poprawiam, albo dorzucam jakieś zdanie. :)
 
Mam, podobnie jak wszyscy, wakacje, więc też chcę trochę odpocząć. Kolejny rozdział powinien pojawić się za tydzień lub więcej.

24 komentarze:

  1. Wiem jak to jest jak ktoś nie komentuje sama mam 3 FF. na jednym z nich mam też czytelnikow którzy obserwują anonimowo ale halo- EJ WYYY PRZECIEŻ MI SIE WYŚWIETLA ŻE JEST KTOŚ JESZCZE TYLKO NIE POKAZUJE WASZYCH DANYCH! a takie osoby najczęściej sa anonimowi byyyy NIE KOMENTOWAC:(:(
    ŻAL!

    A co do rozdziału bardzo mi się podoba sama pisze już od roku FF co dziennie lub co drugi dzień meczaco to jest i jeśli chcesz zawieś blog nawet na miesiąc, odpoczni. Ale wiedz ze może być tak ze po miesiącu już nie bd umiala wrocic do pisania.
    Nie spiesz się z pisaniem MY poczekamy:)

    Fabula mi się podoba, rozdzial jest w porządku i kurwa super ze ona się odsuwa od niego! Z tego się ciesze:D ze mu nie pozwala. nie musi być chamska jeśli się boi ważne by mu ŁADNIE mowila: nam nie wolno itd. :D

    NOOO to tyle:)

    WENY ŻYCZE:)

    OdpowiedzUsuń
  2. szkoda że tak mało osób komentuje, ja doceniam Twoją pracę i jeżeli potrzebujesz przerwy rozumiem :) rozdział fajny czekam na następny i co do tego porównania do Colda.. nawet bym na to nie wpadła że to może być podobne.. w sumie nie myślałam o tym ale raczej nie
    weny i komentarzy życzę <3

    OdpowiedzUsuń
  3. Boskie :)
    czekam na następny xD


    @merrylittlemix

    OdpowiedzUsuń
  4. Niesamowity!
    Nie koncz pisania to jest zbyt ciekawe ;( kocham to ❤
    @Karu_xxx

    OdpowiedzUsuń
  5. Zgadzam się z innymi ten blog jest super więc go nie usuwaj :D Proszee...

    OdpowiedzUsuń
  6. Świetny blog, nie usuwaj go. To jest Twój pomysł i napewno będzie nam się podobał.
    Przepraszam za spam ale pewna dziewczyna też traci chęci tylko że do tłumaczenia. Jakbyś chciała to wpadnij http://stalked-tlumaczeniepl.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  7. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  8. Świetny jest!!!!! Proszę cię nie Zawieszaj go jest genialny fabuła jest taka inna jeszcze się z taką nie spotkałam a czytam dużo ff!!! Nie rób mi tego!

    OdpowiedzUsuń
  9. Boskie
    Nie prosze ni kończ posłania , błagam nie zawieszają bloga
    Jest taki boskie prosze zostań
    Rozumiem ze masz wielu czytelników i tylko połowa komentuje
    i rozumiem ze to jest irytujace ale blagam nie zawieszaj tego bloga on jest taki inny niz wszystkie jest taki oryginalny swietnie sie go czyta wiec prosze zostan

    OdpowiedzUsuń
  10. Super. Zazdrosny Harry <3

    OdpowiedzUsuń
  11. Boski, cudowny, świetny! <3 <3 <3 czekam nn + weny :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Rozdział świetny. Pierwszy raz mi się zdarzyło, żebym pokochała opowiadanie po 3-4 rozdziałach tak jak mi się to tu przytrafiło ;)
    Wracając do dzisiejszego rozdziału: G E N I A L N Y ! Akcja z rozlaną kawą >>>>>>>>>>>>> Mmmm tak gorąco było ;D
    Jestem baaardzo ciekawa co jej Styles powie w 10 rozdziale ;D
    A tak po drugie to:rozumiem, że nie masz ochoty na pisanie nowych rozdziałów jak jest mało komentarzy i chcesz zawiesić opowiadanie, ale kurna mać nie łam mi serca no ! Ja nie wytrzymam bez nowych rozdziałów tego opowiadania. I wgl przecież to opowiadanie nie jest podobne wgl do Cold. Mi się spodoba każda dalsza fabuła napisana do Ciebie.Jak już masz zawiesić to nie na długo, okeej ? Błagam Cię.
    A tym co nie komentują to; chuj wam w dupe, skomentowanie nie zajmuje dużo czasu a poprzez komentarze możemy odwdzięczyć się autorce za pisanie tego genialnego opowiadania !
    Do następnego <3
    Udanych wakacji xx
    @lovju69

    OdpowiedzUsuń
  13. Świetny <3 Błagam nie zawieszaj bloga :(( <3

    OdpowiedzUsuń
  14. nie zawieszaj, uwielbiam zazdrosnego Harrego. Mnie tez informuj jak mozesz :)
    @pola_juzyszyn

    OdpowiedzUsuń
  15. W sumie to opowiadanie podoba mi się o wiele bardziej niż Twoje poprzednie :)

    OdpowiedzUsuń
  16. świetny rozdział :P Harry z tą maścią haha :)
    nie zawieszaj bloga !! proszę!
    jest to jedno z najlepszych ff jakie czytałam :D
    wiem że możesz być zmęczona ale naprawdę prowadzisz świetnego bloga szkoda by było to zmarnować jeśli naprawdę ciężko ci pisać i zajmuje ci to większość czasu to może poszukaj kogoś do pomocy ?
    a o komentarze się nie martw bo ci co nie komentują to idioci :*
    czekam z nadzieją na nn :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Kochana to opowiadanie jest tak genialne, że aż zabrakło mi słów. Błągam nie zawieszaj bloga. Czytam wiele opowiadań na necie i z czystym sercem mogę stwierdzić że Twoje opowiadanie jest jednym z najlepszych jest cudowne. ;)

    OdpowiedzUsuń
  18. Jejuu świetne jest to opowiadanie !! Pisz dalej ! Juz nie mogę się doczekać następnego rozdziału ;* @monia_kowalczyk

    OdpowiedzUsuń
  19. Nie zawieszaj bloga! Masz wielki talent! Radziłabym Ci dodawać co tydzień, w jakiś dzień tygodnia, wtedy będziesz miała więcej czasu na odpoczynek. Oczywiście, cieszę się, że dodajesz co 2 lub 3. To tylko mała rada ode mnie :) + Rozdział wspaniały!

    OdpowiedzUsuń
  20. Świetny rozdział i nie przerywaj pisania :c ♥

    OdpowiedzUsuń